Casus ADHD

Moeder Lidia wordt op school geroepen voor een gesprekje met de juf. Ze voelt het al aan, ze kent haar zoon Stefan en vraagt zich af wat er is gebeurd. Eenmaal op school gekomen en aan de tafel zittend bij de juf is ze toch wel wat nerveus. De juf steekt meteen van wal en vertelt dat er met Stefan in de klas werkelijk niets te beginnen is. Hij zit geen moment rustig in zijn stoel en als ze een taakje of opdracht moeten doen dan is hij meer bezig met het werk van een ander dat met dat van hem zelf. Als ze hem daarin corrigeert wordt hij boos en begrijpt hij niet waarom hij straf krijgt. Hij doet toch niets, is zijn verhaal. Hij begrijpt werkelijk niet dat hij met zijn gedrag de hele klas stoort. De juf vraagt zich af of Stefan geen ADHD heeft en wil hem voor onderzoek aanmelden bij het bureau Jeugdzorg. De juf weet dat de wachtlijsten daar behoorlijk lang zijn en weet niet goed wat ze nu met hem aan moet.

Lidia vertelt dat ze al een poos vermoedde dat Stefan ADHD heeft. Ze heeft een paar weken geleden een afspraak bij een counselor gemaakt om zelf inzicht te krijgen. Ze is er nog maar een paar keer geweest en het is haar allemaal een stuk duidelijker. Ze is ook bij de huisarts geweest en door verwezen met Stefan naar een psychiater in de buurt. Om de kosten te kunnen dekken van de extra begeleiding die Stefan nodig heeft is namelijk een diagnose nodig. Deze kan alleen worden gesteld door een psychiater. Als deze diagnose rond is kan ze in aanmerking komen voor een PGB en voor een extra tegemoetkoming bij het SVB in de kosten. Zodra dit allemaal rond is kan Lidia overwegen om de juf extra begeleiding te bieden in het coachen en omgaan met Stefan. De juf is opgelucht dat ze wordt begrepen door Lidia.

Na een paar maanden is alles rond. Dankzij de huisarts en de school is Stefan als snel aan de beurt en kan het aanvragen van PGB en SVB worden opgestuurd. Nadat de aanvragen zijn goedgekeurd krijgen zowel Lidia als de Juf extra begeleiding in het omgaan met Stefan. De juf is een stuk geduldiger nu ze weet wat er met Stefan aan de hand is en weet zijn buien beter te begeleiden. Of Stefan het op de gewone basisschool blijft redden is nog de vraag want er blijven altijd een hoop prikkels en de klassen zijn groot. De juf heeft soms een schuldgevoel dat ze niet zoveel aandacht aan hem kan geven als ze wil. Ze blijft het echter proberen.

 

 

 

• Beginsituatie

De beginsituatie is dat Stefan ADHD heeft. Hij kan zich duidelijk niet concentreren in de klas en zich niet op zijn eigen werk kan richten. De juf doet haar best om Stefan zo goed mogelijk te begeleiden, maar omdat Stefan op een normale basisschool zit met een grote klas is het moeilijk om hem de aandacht te geven die hij nodig heeft. Misschien is het beter voor Stefan om naar speciaal onderwijs te gaan.

• ABC-schema

A-Aanleiding

De aanleiding is dat Stefan niet helemaal op zijn plek is bij een normale basisschool. Hij heeft ADHD en door de normale grote van de klas kan hij niet de aandacht krijgen die hij nodig heeft.

 

C-Consequentie

Misschien is het beter voor Stefan om naar speciaal onderwijs te gaan. Daar zijn ze gespecialiseerder in zijn probleem en kan hij de juiste begeleiding en aandacht daarbij krijgen.

 

B-Beleving

Stefan heeft meer aandacht voor zijn klasgenootjes en hun werk dan voor zijn eigen taken. Hij kan zich niet concentreren door de prikkelingen om zich heen.

 

 

                                                                                                                         

• Probleem formuleren
• Wat is het probleem?

Het probleem is dat Stefan zich op school niet zo goed kan concentreren. Hij kan niet stil zitten en let meer op anderen dan dat hij op zich op zijn eigen werk concentreert. De juf heeft nu extra hulp bij het begeleiden van Stefan, maar Stefan kan nog steeds niet de aandacht krijgen die hij nodig heeft. Er zijn nog steeds teveel prikkels in de klas voor Stefan.

• Hoe komt het?

Het probleem word veroorzaakt doordat Stefan ADHD heeft.

• Waar zie/hoor/merk je het probleem aan?

Voorbeelden:

• Stefan zit nooit rustig op zijn stoel.
• Hij let meer op de werkjes van zijn klasgenoten dan zijn eigen werk.
• Als Stefan word gecorrigeerd, snapt hij niet waarom en word hij boos.
• Doelstelling

Het doel is om Stefan beter te begeleiden bij zijn schoolwerk.

Dit kan gebeuren door Stefan bijvoorbeeld een speciaal plekje te geven in de klas waar hij afgesloten is voor de prikkelingen die hij krijgt in de klas. Dit doen we alleen terwijl er gewerkt moet worden.

Een andere optie is om Stefan toch naar speciaal onderwijs te sturen als het echt niet meer kan. Daar kan hij goede begeleiding krijgen en ook de aandacht die hij nodig heeft krijgen.